چگونه وقتی به ایمان جماعتی توهین می شود عدّه ای از ایشان بدنشان می لرزد؟ چون ایمانی ندارند. ایمان استواری دلهاست و آن که دل قرص دارد بدنش نمی لرزد. ایمان لرزندگان ایمانی نمایشی، پوک و قدرت طلبانه است. پس همانا لرزندگان از بی ایمانان اند و اینها آزمونهای الهی ست تا سره از ناسره واگشوده شود.
و همچنین چگونه است آنان که اهانتی روا می دارند و خس و خاشاک بی ایمانان و لرزندگان را می نمایانند، سپس خود از صحنه می گریزند و یا که از صحنه گریخته چنین بی باکانه سخن می گویند؟ چنین هتّاکی ها نیز خوش رقصی های زبونانه و از سر قدرت طلبی، بی ایمانی و جُبن ست.
ای خوشا مؤمنان پایمرد و خموشی گزیده و ای خوشا هتّاکان مؤمن ِبر سر جای خویش استوار! چرا که در دادگهان الهی نه ایمان می سنجند و نه هتّاکی ها به حساب می آرند و تنها آنچه که به دقّت سنجیده می شود عیار پایمردی، خاموشی و بر سر پیمان خویش استواری ست.
حلمی | کتاب لامکان
