سه شنبه ۳ مهر ۹۷
روح از این حجله ی بی عشق به جایی برود
بدرد خرقه و در سوی نوایی برود
گوش کن تا شنوی از فلکت صد آواز
جان رحیل است پی نور و صدایی برود
ساقی از مغفرت باده گرم نام دهد
شاید این دلشده امشب به هوایی برود
خانه ام میکده ها گشته، چه سرگردانم؟
قول حقّ نیست به یابنده جفایی برود
کاسه ی عقل سر چرخ عداوت شکنم
مرغ دل بال کشد نغمه سرایی برود
دلقک وهم بجنبانده سر از محنت عقل
وقت آن است که این گلّه چرایی برود
هر چه جز باده مرا عطر ندامت بدهد
جان چو بشنید بوی باده به جایی برود
حلمی از شوکت میخانه مگو، جام بگیر
اوج پیمانه نگر با چه ولایی برود
