سرای حلمی

آن مست و پریشان و جفاکاره منم
بی‌خویشتن و به مرگ صدباره منم
 
آن زاهد ناکرده‌گنه باش و بمان
هم مفلس و هم بی‎کس و بیچاره منم
 
صد راست تو گفتی و یکی راست نشد
همدست دروغ و آن ریاکاره منم
 
همپای حقی و همچنان فضل فروش
بر خاک فتاده هر دم آواره منم
 
آن واصل والا و وفادار تویی
بی یار و نگار و مُلک و استاره منم
 
من دور فتاده‌ام، تو حقدار بمان
سرگشته و بی‌خانه و بی‌قاره منم
 
پنهان چه خوری باده و حاشا چه کنی
بنگر که به می به غسل همواره منم
   
پیمانه‌کشم به خانه، نشناخته‌ای؟
من حلمی بدنامم و می‌خواره منم

چه سانی دل؟ خوشی با روزگارت؟
به راه دل چه پوچی شد هزارت

خوشی با درد و خونی با دل خوش
میان دشمنان پرشمارت

برو ای دل مباش این سان پریشان
به سر آید شبان انتظارت

حریفی طعنه ای زد پشتِ سر دوش
شنیدم، حال پندِ آشکارت:  

مزن صوفی دم از عشق و خمش باش
که بوی نم دهد حرف قصارت

جهان نو گشت و حق نو گشت و حقدار
و لیکن تو خوشی با خشکبارت

ز بس قاطی زدی هر کهنه و نو
که قاطی شد نوار هشت و چارت

چون نو آمد دگر هر کهنه نسخ است
سخن نو گفتمت، این نو نثارت

زبان از صحبت حق آتشین است
تو با سردان خوشی، این نیست کارت

خمش حلمی دگر وقت سفر شد
برو سوی نگارِ برکنارت  

موسیقی: Stive Morgan - Magic Travel

جمعیتِ فکرِ پراکنده اند
خاطره بازند که بازنده اند

نام خدا بر لب و کار هوا
بر خر شیطان همه راننده اند

هم به خرابی همه سو پاکباز
هم به گلایه لبِ جنبده اند

چهره به لبخنده بیاراسته
باطنِ گریانِ فزاینده اند

بی هنرانِ سفرِ‌ حال سوز
بی عملی در پی آینده اند

ثروتشان بابت بی گوهری ست
فخر فروشند که مالنده اند

جمعِ‌ گریزان ز خودِ نازجو
هر سوی عالم نقِ زاینده اند

خنده به لب می کن و این بزم بین
بی هدفان بهر چه پس زنده اند؟!

حلمی از این راه برو کوی خود
تا ابد این خاک ‌وشان بنده اند

موسیقی: The Soul Brothers - Sayida

آه از این پس همه آواره ایم
زخمی و بی خانه و بی قاره ایم
آمده یارم چو به قلّاب و تیغ
یعنی از این پس همه بیچاره ایم

حلمی

چو بنشینی جهان گردد فراموش
ببندی چشم و بینی روح در نوش
به پا خیزی به راه دل به گاهی
چه باشد بعد از این؟ خاموش! خاموش!

حلمی

با این شب عشق هر که آوا دارد
اینجا گذری سوی دل ما دارد
هر کس که رسید و سخن حق بشنید
بی شک که دلی بسان دریا دارد 

حلمی

کتابهای حلمی را می توانید در اینجا بخوانید.