هر گاه مخاطب کلامی شدید که تمام و کمال شما را خوش آمد، بدانید آن دروغ است، شیّادی ست. در آستان هنر و کلام حقّ، سالکی به قصد آموختن باید، با قلبی گشوده، چشمانی باز، گوشهایی بی پروا. اگر تلخ وش است تلخی بکشید، اگر دردناک است از درد بمیرید و اگر سوزان است بسوزید و جان بدهید. تنها در صورت سوختن است که روشن خواهید شد و روشنایی خواهید بخشید. این گونه به قبای آتشین معلّمی مفتخر خواهید شد.
فرزندان خود را از معلّمان نازپرورده و تعلیم دهندگان سستی و موفّقیت های آسان دور کنید و از مدرک پرستان کناره بگیرید و از آنها که علم را تنها در دانشگاهها و آموزشگاههای دانش کُش و نزد مال دزدان دانش نما می جویند تا از زندگی بدزدند و به آدمیان فخر بفروشند دوری کنید. پس از معلّمان فاسد و آموزشگاههای تباهی دوری کنید که اینها تبهکاران خوش آب و رنگ و طوطیان و طاووسان بی خرد جوامع شمایند و فرزندانتان از دام-ان ایشان جز در قامت دزدان، رشوه بازان، رباخواران و متجاوزانی قهّار بیرون نخواهند آمد. خود بخوانید و خود بیاموزید و در خود بپرورید و از خود جوانه زنید. با زندگی، زندگی کنید.
حلمی |کتاب لامکان
