سرای حلمی

برو می درکش و پرسش بسوزان
که آدم می‌کند این جام یزدان

تو حیوانی کنی، حیوان به از تو
سگان جمله سر از انسانِ حیوان

عرق گیرد ز کشمش مرد عاشق
چنان آبی که رقصاند خُم جان

تو زاهد بنده‌ی خشم و غروری
زهی لاف گزاف صبر و ایمان

هزاری صدهزاری صورت از وهم
یکی آن و یکی آن و یکی آن

میان چشم‌ها آن یک نجستی
که پیدا می‌کند دل را ز پنهان 

تو خون جستی و خون کردی و آتش
و آتش شد جواب چوب قلیان

نه پند از حق شنیدی نی ز باطل
تو را گویم: بیفتادی و پایان

سخن دوش از دهان مه چنین بود
الا حلمی فرو دست نگهبان!

موسیقی: Sirusho - Pregomesh

تو سایه و من نورم، تو ضعفی و من زورم
تو جمعی و من فردم، بنگر که چه منصورم

مجبوری و آزادم، بی‌جایم و شهبادم 
تو خلقت اندوهی، من خالق مسرورم

از خویش برآرم دست، از خویش شوم سرمست
تو با دگران شادی، من بی‌خود خودجورم

شاید که به شهر خویش یک سایه ز من یابی
تو سایه ز من پوشی، من قابله‌ی نورم

من موسقی‌ام ای دل، آن موسقی رقصان
نی زین هی‌و‌هی‌بازان، آن موسقی دورم

تو تارک این‌ها شو، برخیز تو اینجا شو
فارغ ز کجین‌ها شو، برخیز به دستورم

پیغمبر دل گوید حلمی سر خُم کج کن
کاین باده‌ی مستورم، وین محشر مشهورم!

موسیقی: Follia - Hesperion XXI and Jordi Savall