سرای حلمی

ای جان من از کناره بیرون برخیز
از جلوه ی آشکاره بیرون برخیز

چون شعله به کام سرخ هیزم بنشین
از این تن بدقواره بیرون برخیز

آنجا که خمار عشق دامن گیر است
باز آ و به یک اشاره بیرون برخیز

این جمعیت عقل به خون خواهد خاست
پیش از شرر قداره بیرون برخیز

آلاله ی روح کوی دیگر روید
یک بار شد و دوباره بیرون برخیز

حلمی خبر از پیاله ها بشنیدی
از خویش به فکر چاره بیرون برخیز

تابلو: استدعای دین شناسان، اثر ولفگانگ لتل