شنبه ۲۰ شهریور ۰۰
آه، صبحدم سر برآوردن از هستی، ژولیده‌عصب و خشک‌نای.
آه، صبحدم سرکشیدن از عدم، تلخ و بیگانه و مُشک‌سای.
آه، بیشینه‌توان و تمام‌جان در هیمه‌ی نقصان و کوری و کوتاهی برخاستن.
آه بیداری و آه تماشا در کویر زهد و حجب و ریا.
و آه آزادی و آه شعف در بیدادگاه سیاه‌جامگان اندوه و عزا.
آه عشق و اوج بلند آزادی‌اش.
حلمی | کتاب اخگران
