سرای حلمی

چه سانی دل؟ خوشی با روزگارت؟
به راه دل چه پوچی شد هزارت

خوشی با درد و خونی با دل خوش
میان دشمنان پرشمارت

برو ای دل مباش این سان پریشان
به سر آید شبان انتظارت

حریفی طعنه ای زد پشتِ سر دوش
شنیدم، حال پندِ آشکارت:  

مزن صوفی دم از عشق و خمش باش
که بوی نم دهد حرف قصارت

جهان نو گشت و حق نو گشت و حقدار
و لیکن تو خوشی با خشکبارت

ز بس قاطی زدی هر کهنه و نو
که قاطی شد نوار هشت و چارت

چون نو آمد دگر هر کهنه نسخ است
سخن نو گفتمت، این نو نثارت

زبان از صحبت حق آتشین است
تو با سردان خوشی، این نیست کارت

خمش حلمی دگر وقت سفر شد
برو سوی نگارِ برکنارت  

موسیقی: Stive Morgan - Magic Travel