چهارشنبه ۷ آبان ۹۹
صبر را چگونه باید به جان آزمود؟ چونان شفیرهای در پیله به پروانه شدن، چون جوجهعقابی در آشیانهی مرتفع به قوّت یافتن و توان پرواز گرفتن. چونان خورشیدی کوچک که باید تاب فروپاشیدن آرد در تاریکیهای مضمحل، تا زایش نو.
صبر را باید به جان پیمود تا رویاها مهلت تجلّی یابند. باید رویا پردازید، عشق ورزید، موسیقی شنید، رقصید و نور تابید، تا مفاصل خشک انسانی ورزیده شوند و دریچههای قلب با ماهیچههای دست هماهنگ شوند.
تا لحظهی موعود باید به کار دل صبورید؛
آنگاه سپیدهدم رقصان،
آنگاه وصال ناگزیر.
حلمی | کتاب آزادی