سرای حلمی

این داستان که گفتم از آستان جان بود
ای دوستان شنیدید نامی که در نهان بود

هر شب چو هیچ گشتم در خوابگاه هستی
دیدم که آسمانی دیگر مرا میان بود

چشمی‌ست در میانی کان راه روح باشد
سالک چو رفت دانست کاین خطّه خون‌فشان بود

گفتند این چه حالی‌ست؟ گفتیم بی‌سؤالی‌ست
زنهار تا مپرسی این چون و آن چه سان بود

ما مستِ ماه و ایشان از نام وی پریشان
صوفی ز مه چه دانست، تا بوده در گمان بود

در خواب دیده بودم چشم تو چلچراغ است
آواز چشمه‌ساران در گوش جان وزان بود

حلمی به جمع یاران از حقّ زنده بسرود
بس آشکار سرّی پنهان سر زبان بود

ای ماه‌گرفته راه پیداست
ای روح بیا که راه اینجاست
عقل ارچه دو صد ستاره دارد
عشق است که خاصه راه‌‌پیماست

حلمی

آنچه راه چپ به ما آموخته است: خلق یک شیطان بزرگ و انداختن تقصیرها و کوتاهی‌های خویش بر دوش او. در جهاد اصغر باختن، و از ترس نور به تاریکی پناه بردن.

آنچه راه راست به ما آموخته است: شیطان بزرگ نفس من است، و آنگاه چشم و گوش و دل و جان بر جهان بستن، هراس از زیستن و سر به گریبان زهد و خوف فرو بردن، دامن از زندگی و تجربیات نو کشیدن و نامش را جهاد اکبر نهادن. از ترس تاریکی، دامن نور را به چنگ فشردن.

آنچه راه عشق می‌آموزاند: زندگی را به تمامی زیستن، بی هراس از تاریکی و بی تمنّای نور. دامن افشاندن در جهان و سر افراشتن در روح. موسیقی خدا را جستن و بر بالهای صدا از شیطان نفس خویش و از دام جهان پاکوبان و دست‌افشان برخاستن.

حلمی | هنر و معنویت

موسیقی: Vitas - Opera 2

عالم و آدم چپ و تو راست باش
آنچنان حق سیره‌ات آراست باش

راه پنهانی رو خود را سِیر کن
وانگهی آنگونه جان پیداست باش

مشت گِل وا کن عبور روح بین
همچو آن خویشی که بی‌پرواست باش

همره بادی که از بی‌سوست رو 
همچو آن جانی که بی‌همتاست باش

عقل گوید مرگ و دیگر هیچ نیست
همچو آن هیچی که از خود خاست باش

عشق گوید هیچ هست و هیچ مست
آنچنان هستی که از خود کاست باش

مست باش و راه بین و روح شو
همدم آن «او» که نامیراست باش

حلمیا بی‌گاه شد پرواز کن
در دمی آن خانه که بی‌جاست باش

موسیقی: Tanita Tikaram - Twist In My Sobriety

ای روح بیا می صوابت دادند
در رنج عبور آفتابت دادند 
بیهوده چه‌ای نشسته در ویرانی
برخیز به سوی ره، خطابت دادند

حلمی

موسیقی: Azam Ali - Love is a Labyrinth

راه خوشان می‌روی آن خوشان می‌شوی
کار خوشان می‌کنی جان خوشان می‌شوی
رزم خوشان رزم تو، بزم خوشان بزم تو
جام خوشان می‌زنی نان خوشان می‌شوی

حلمی

موسیقی: Ray Chen and Luca D'Alberto - Bach-Teaser

هیچ‌ کس نمی‌تواند حقیقت را تبدیل به ایدئولوژی دلخواه خود کند و از آن ماهی دلخواه خود را بگیرد. هیچ فهم مشخّص و قالب‌بندی‌شده‌ای از «آن» وجود ندارد و هر کس «آن» را در مشت بسته نگاه دارد آن مشت از هم می‌پاشد و آن قالب فرو می‌ریزد. صرفاً با مجرا و محلّ عبور بودن می‌توان در خدمتش بود، در خدمتش زنده بود و زندگی بخشید.

حلمی | کتاب لامکان

گر بخواهی در جنون سیر تمام
خاصه عادت کن به تغییر مدام
راه تک پیما و کار فرد کن
ذرّه‌ی خلّاق شو ای روح‌نام

حلمی

آنچه بر روی زمین قدسی‌ست
ای دل، جسم نیست
روح قدسی یاب و پر کش
این فقط یک اسم نیست

حلمی

امروز روز دیگریست، باید جنون آغاز کرد
بایست در روح آمد و در کار دنیا ناز کرد
امروز باید عقل را در کوچه سنگ‌انداز برد
آنگه رهی از آسمان باید به دنیا باز کرد

حلمی

رمزیست نهان که عاشقان می‌دانند
 در روح خطی که بی‌خودان می‌خوانند
آن راه که مؤمنان از آن ترسانند
بزمیست که عارفان در آن رقصانند

حلمی

عاشق، واژگون است؛ واژگون راه می رود، واژگون می خوابد، واژگون برمی خیزد، واژگون سخن می گوید و واژگون می شنود، واژگون می خندد و واژگون می گرید، واژگون می رقصد و واژگون دست از رقص می کشد.

زمین به سمتی می گردد و قمر به سمتی، عاشق به سمتی دیگر. مردمان به سمتی می روند، عاشق از مقابل. اقیانوس و امواج از روبرو می آیند، و عاشق در برابر. هر کس بخواهد در کنار او بایستد گم می شود، چرا که او را سویی و کناری نیست. هر کس بخواهد دامن او بگیرد، به زودی در خواهد یافت که بی دامن است! 

حلمی | کتاب لامکان

موسیقی: Worakls - Inner Tale