طریق خامشان طی کنسلوک حرف لرزان استمیان چشمهای توطریقی سوی یزدان است
حلمی
مسافر روح، هیچ چیز حتّی فضای خالی را با خود نگه نمی دارد. دست خالی به پیش می راند به فتح آسمانهای نو. تنها قلب از شوق پر است و گوش از موسیقی های بهشتی. آن را نیز نگه نمی دارد.حلمی