آیا یک کم است و هزار زیاد است؟
نه یک بسیار است و هزار هیچ است.
آیا خواب خواب است و بیداری بیداری ست؟
نه این بیداری ها خواب است و آن خواب ها بیداری ست.
آیا پاداش خوش است و مکافات بیچارگی ست؟
نه مکافات آزادی ست و پاداش زنجیر است.
آیا جمع خوش است و تنهایی فسردگی ست؟
نه تنهایی انبساط است و جمعیت فسردگی ست.
آیا مردمان شایستگان اند و تنهایان طرد شده اند؟
نه مردمان طرد شدگان اند و تنهایان فراخوانده شده اند.
آیا روز روز است و شب شب است؟
نه روز شب است و شب روز است.
آیا فقر نکبت است و ثروت شادی ست؟
نه ثروت قید است و فقر شادکامی ست.
آیا باید امید داشت و با آرزو زیست؟
نه باید رویا دید و به تحقّق کوشید.
آیا انسان والاست و حیوان پست است؟
نه چه بسا که حیوان معلّم است و انسان شاگرد.
آیا روزگار بد است و آدمیان جفا دیده اند؟
نه روزگار مفلوک است و آدمیان جفاکاران اند.
آیا مسئولین بی کفایت اند و مردمان قربانی اند؟
نه مردمان مسئولین اند و مسئولین قربانی اند.
آیا کسی قربانی شرایط است و جبر حکم می راند؟
نه شرایط ساخته ی آدمی ست و انسان برده ی مختار است.
آیا زمستان سرد است و تابستان گرم است؟
نه به واقع که زمستان بسیار گرم است و تابستان همه چاییدن است!
آیا تو همه پاسخ ها را می دانی و از حقیقت آزرده ای؟
نه به واقع که تو هیچ نمی دانی و حقیقت از تو آزرده ست.
آیا من حرف حق می زنم و بر آنم روشنایی ببخشم؟
نه به واقع که من هیچ نمی گویم و هیچ کس هم هیچ چیز نمی شنود!
حلمی | کتاب لامکان
