چشم روح :: سرای حلمی

روح تنها خدا بداند..

شنبه ۱۵ شهریور ۹۹

آن عثمانی را زیسته بودم. آن خفته‌ی خراب بی‌همه‌چیز را که امروز چنین به نویی غمزه می‌کند. آن شیطانی را در بهترین حالش زیسته بودم و در بهترین حالش حکم رانده بودم. امروز که خر نشاشدش.

باری آن تاریکی و آن بطالت را تا اوجش زیسته بودم که امروز چنین حضیض‌اش می‌بینم، چنانکه این پست را که امروز در آنم. ظلمت را تا انتهاش زیستم که امروز نورم. خفگی را به غایت می‌دانم که امروز موسیقی‌ام.

این اوج و حضیض‌ها، این بالا و فرودها، خاصیت زمان‌اند، عارضه و پدیده‌اند. اینها را چشم روح نبیند و گوش روح نشنود. روح تنها خدا بداند، نور بداند و موسیقی.

حلمی | کتاب آزادی

روح تنها خدا بداند.. | کتاب آزادی | حلمی

کار استوار آزادی

پنجشنبه ۵ تیر ۹۹

کسانی به سویم می‌فرستند، - به هزار حیله و ترفند- ؛ که تو کیستی و چه می‌کنی؟ کسانی به سویشان می‌فرستم، - به هزار حیله و ترفند- ؛ که شما کیستید و چه می‌کنید؟ چشم در برابر چشم، و آیینه‌ای در برابر.

و البتّه که می‌دانم کیستید و چه می‌کنید. چشمی جهان‌بین دارم، چشمی که می‌بیند پیش از آنکه گشوده شود، و می‌خواند هر خط کج نیرنگ، حتّی پیش از آنکه نوشته شود.

شانه‎های آسمان نحیف است، این بارها نتواند کشد،

این بارها بر شانه‌های فروتن ما مجنونان خدا نهادند.

و من پیش‌تر به سویتان فرستاده بودم،

پیش از آنکه شما به سویم فرستید.

قسم به عمق تابناک شب،

قسم به جان از بند رسته،

قسم به خداوندگار عزّوجل،

که ما مستان جز کار تو نکرده و نخواهیم کرد؛

کار استوار آزادی.

حلمی | کتاب آزادی