سرای حلمی

رمزی و کلیدی به در و منزل ماست _*_‌ بر هر که بخواند این خط راز، سلام

سحر به گوش دل رسید نوای طبل آسمان

سحر به گوش دل رسید نوای طبل آسمان
فرشتگان به گرد و من پریده از غلاف جان


پگاه جنگ و خون و آه که بود مژده‌ای به راه
همه به گوشه‌ای و مه به قلب خاور میان


چو گردباد دود و مه خزید سوی جان من
به سان دود و مه شدم سوی شما روان روان


"جهان آخرت منم، زمین و ازمنت منم"
چنین بگفت و پر کشید جناب مطلق جهان


حضور عشق بود و بس که در میان جان گذشت
وگرنه جان چه هست جز عبور نادم زمان


گمان مبر چو آدمی عزیز و فخر عالمی
بسی سگان کوچه‌گرد به ساحت فرشتگان


چه واصلان هفت خط، چه خادمان روح‌تاز
که ناگهان به در شدند ز پنج پرده‌ی نهان


کجاست حلمیا قرار در این حدود هستپار
فرار بر قرار باد به عزم وصل نیستان

سحر به گوش دل رسید نوای طبل آسمان | غزلیات حلمی

۰

تو بخوانی حرف و ما پنهان دل

تو بخوانی حرف و ما پنهان دل
تو برونی، ما درون جان دل


زین درون عالم به مشت عاشق است
زان برون مشتی کف از توفان دل


آن برون مرگ و سراب و انقلاب
این درون مستی بی‌پایان دل


شک اگر خیزد برون ویرانی است
شکّ حق لیکن شراب و نان دل


شک کند عاشق به انسان نی به حق
این چنین شکّی بروبد خوان دل


این قساوت‌ها که زاهد می‌کند
از دم عقل است نی فرمان دل


دل بگوید موسقی و نور و وجد
خلق را رقصان کند قرآن دل


عابدان فرمانبر اهریمن‌اند
عاشقان ساقی خوش‌پیمان دل


حلمی از آن آفتاب خوش نمود
پرتویی از گوهر تابان دل

تو بخوانی حرف و ما پنهان دل | غزلیات حلمی

موسیقی: Emancipator - Natual Cause

۰

خانه‌ی دل رونقش از سوختن

خانه‌ی دل رونقش از سوختن
جان به سر شعله‌ی حق دوختن


کلبه‌ی آباد به از کاخ زار
دیر خرابات به از ملک تار


پرچم عشق تو به دل داشتم
جرأت حق کردم و افراشتم


خامشی و مستی و دلدادگی
چیست به از پیرهن سادگی


بار سفر بستم و راهی شدم
از ره درویش به شاهی شدم


آن ره باریک که طاق دل است
خلوت پنهان و اجاق دل است


گفتمش ای جان تو نوایت خوش است
ملک تو و حال و هوایت خوش است


مرحمتی باد که ساکن‌رُوان
خانه کنند این ره بی‌خانمان


محفل ما باد به کویی نشاند
تشنگی جان به سبویی نشاند


سفره‌ی ما نان و پنیر و شراب
چیست به از این سفر مستطاب


بر در این خانه به جان کوفتن
پاسخش این است غمان روفتن


دست‌کشان‌اند رفیقان ز جان
بزم شعف، کوی خدا، ملک آن


آن که تجلّی و خود هستی است
جام و می و ساقی و سرمستی است


خانه‌ی دل برکتش از نام یار
چیست به از نام دلارام یار


حلمی

خانه‌ی دل رونقش از سوختن | مثنوی حلمی

۰

خرابات است این، مرگ است هر دم

الا ای جان بی‌بنیان شب‌خیز
بیا زین راه سرد وحشت‌انگیز
 
اگر مرد رهی با من یکی باش
که می‌سوزاندت این آتش تیز
 
اگر از بند عقل و وهم رستی
چو مُردی هم به راه خانه‌ای نیز
 
خرابات است این، مرگ است هر دم
جهان را وارهان، با خویش بستیز
 
تو را دیشب به جان سرخ دیدم
بسوزان جامه‌ها، از خویش برخیز
 
میان روح‌ها آخر چه باشد
رفاقت‌های خرد و خشک و ناچیز
 
به خود بشکن همه بت‌های هستی
سپس باز آ برهنه، خسته و ریز
  
سخن‌های دل از پیمانه گفتی
ز بزم عاشقان حلمی مپرهیز

الا ای جان بی‌بنیان شب‌خیز | غزلیات حلمی

۰

این دل پرزبانه‌ام گشت به سوی خانه‌ام

این دل پرزبانه‌ام گشت به سوی خانه‌ام
برد مرا به اندرون از شب آستانه‌ام


برد مرا و نور بود از غم من عبور بود
جان شبانه عور بود این من و این نشانه‌ام


جلوه‌ی پیر دیده‌ام راه کبیر دیده‌ام
اوج خطیر دیده‌ام تو بنگر زبانه‌ام


کار زمانه زار بود هر گذری غبار بود
خود به خیال برزدم تا نبرد زمانه‌ام


کشتی دل کشان‌کشان در شب توف لامکان
نی کمر و نه بادبان وین ره کش‌کشانه‌ام


ساعت رزم و راز بود روح به اهتزاز بود
راه عبور باز بود بر دل رهروانه‌ام


سوختم هر چه ساختم باختم و گداختم
هیچ شدم به منزل حضرت بی‌نشانه‌ام


حلمی آب‌برده را ساحل عشق یافتند
صبح رسید و خاستم قاره‌ی نونوانه‌ام

این دل پرزبانه‌ام گشت به سوی خانه‌ام | غزلیات حلمی

موسیقی: Lindy-Fay Hella — Seafarer

۰

من که باشم؟ تو بگو، مأمور دل

من که باشم؟ تو بگو، مأمور دل
خادم بی‌منّت معذور دل


من چه باشم؟ تو بگو، قانون عشق
چنگ می‌زن مر مرا تنبور دل


مرگ را پنداشتی مأمور توست؟
مرگ هم باشد دم مجبور دل 


تو سوی من تاختی خود باختی
تاختن بر شش سوی مستور دل؟


بعد از این دست من و زلف شما
تا چه باشد بهرتان دستور دل


در شب تاریک حلمی نور دید
موسقی روشن منصور دل

من که باشم؟ تو بگو، مأمور دل | غزلیات حلمی

۰

از آن شب تا بدین شب

از آن شب تا بدین شب، گویی از ابدیتی تا ابدیتی. از آن قاره تا بدین قاره، پنداری از کوچه‌ای به کوچه‌ای. از آن دست تا بدین دست، از آسمانی تا آسمانی.


و آن لب چون بر این لب می‌شود،
جهانی مماس بر جهانی، در هم ‌فشرده.


حلمی | کتاب لامکان

ز آن شب تا بدین شب | کتاب لامکان

موسیقی: Anilah - Warrior

۰

ترس گوید باز با ما رام باش

ترس گوید باز با ما رام باش
برّه‌ای در درّه‌ی آرام باش


عشق گوید سر کش و پرواز کن
پخته‌ی دنیا و ما را خام باش


نوبت تعظیم بر بت‌ها گذشت
نور حق بر قلّه‌ی اهرام باش


منقضی شد نامهای باستان
نام نو در سینه‌ی بی‌نام باش


عقل گوید شرط طامات عظام 
زین مقامات عوامی عام باش


تو برو غوّاص شطّ سرخ شو
سالک آن ماه ناهنگام باش


چیست راز عشق؟ گفتم، گفت هیچ
عاشق هستی نیک‌انجام باش


حضرت حق بار داد و یار داد
حلمیا شاکر از این پیغام باش

ترس گوید باز با ما رام باش | غزلیات حلمی

۰

تو به فردوست رو ما را واگذار

تو به فردوست رو ما را واگذار
من به دوزخ می‌روم دیدار یار


بنده‌ی دیروز و فردایی و ما 
سالک این حال ناب مشکبار


فرش عقلت گر چه پر نقش است لیک
عاقبت دارت زند نقش و نگار 


عقل را با عدل چون آمیختی
آنچه در دست است جامی زهربار 


جام تو نوش تو بر خلقش مزن
ظلمت خویشت مکن بر کس نثار


کودکی و زاری و پیچیدگی
سادگی و پیری و مستی و کار 


چوبک امر تو بر آتش زدم 
دوش در معراج سرخ بی‌قرار


گفت حلمی ساده کن این کار را
ساده کردم در شبی این کار و بار

تو به فردوست رو ما را واگذار | غزلیات حلمی

۰

ای دل غم‌خورده با من شو درون

ای دل غم‌خورده با من شو درون
تا بیاموزم تو را فنّ جنون
دست تو گیرم بیاندازم به خُم
برکشم از تو شرابی خونِ خون

حلمی

ای دل غم‌خورده با من شو درون | رباعیات حلمی

موسیقی: Lerr - Wakening

۰

عاشق می‌گوید..

عاشق می‌گوید وقتی همه کس منم، با که بجنگم؟ وقتی من همه‌ام، با که در خود بجنگم؟ همه در من به جنگ‌اند و همه در من به آشتی. تاریکی آنگاه است که چهره می‌پوشانم و نور آنگاه که حجاب می‌گشایم.


سفره‌ی ستارگان تنم تا بی‌انتها گسترده.


حلمی | کتاب لامکان

عاشق می گوید.. | وحدت وجود | کتاب لامکان | حلمی

موسیقی:‌ [Sigur Rós - Valtari [Full Album Stream

۰

چو به کار قتل خویشم همه در حیات عشقم

چو به کار قتل خویشم همه در حیات عشقم
بی‌خودی چو قسمتم شد همه در جهات عشقم
   
سوی من نگیرد آدم که سویی ندارد این کم
من سوی شما بگیرم که دم نجات عشقم
 
به شبان به روح خیزم که زمامدار روحم
به زبان روح گویم که شه فلات عشقم
 
زاهدان و حلقه‌بازان هر شبی به جوب ریزم
عاقلان به مرگ بیزم که دم ممات عشقم
 
شاعران و لغوگویان که دُم دراز دارند
همه را لگام گیرم، چه گویی که لات عشقم
 
خامشان به خواب بخشم هدیه‌های لامکانی
هر که جان دهد جهانی بدهم که ذات عشقم
 
حافظ صفات روحم، خادم جهان جانم
پرده‌دار آسمان و قاضی‌القضات عشقم
 
حلمی از سخن چه داند که همه زبان من اوست
من که‌ام؟ بگویمت هان! خازن لغات عشقم

چو به کار قتل خویشم همه در حیات عشقم | غزلیات حلمی

موسیقی: Glen Hansard - The Closing Door

۰
وبلاگ رسمی سید نوید حلمی،
انتشار مطالب با ذکر نام و منبع آزاد می‌باشد.

بیاریدش، ز ایمانش مپرسید
کشانیدش، ز دامانش مپرسید
به پنهانش منم در هر شب و روز
رسانیدش، ز پنهانش مپرسید

من اینجایم باز،
با ملکوتی که از انگشتانم می‌چکد.
آرشیو مطالب
طراح قالب : عرفـــ ـــان قدرت گرفته از بلاگ بیان