عشق چنین نیست که بنشینی و مجیزش گویی. عشق چنین نیست که انتظارش کشی تا در حقّت لطفی کند و تو را به خویش کشد. عشق چنین هرزگی‌ها نمی‌شناسد، چنین حرص و هوس‌ها نمی‌داند. عشق چنین است که برخیزی و کارش کنی.
تو عشق را قمار نمی‌کنی،
عشق تو را قمار کرده است.
این بازی اوست.
حلمی | هنر و معنویت
موسیقی: کارل اُرف - تقدیر (با ترجمه)
هزاران به راه می‌آیند و کمتر از یکی باقی می‌ماند. آن روح است که از خویش کم شده است، آنگاه که همه چیز را تاب آورده است. آنگاه که همه چیز تجربه شده است، هیچ‌چیز تجربه خواهد شد. آنگاه که زمان دانسته شد، نوبت دانستن بی‌زمان است.
موسیقی: Niklas Paschburg - Insight
تو در غم این جهان نباشی
دلبسته‌ی این و آن نباشی
در عشقْ خودی و از دم خود
بر تکیه‌ی مردمان نباشی
تمارین عقل در نظر عشق به پشیزی نمی‌ارزند، چرا که این تمارین به نگه‌داشتن روح در آغل زمین است، حال آنکه عشق به رهایی فرا می‌خواند.
موسیقی: HAVASI — Rise of the Instruments
راه خوشان می‌روی آن خوشان می‌شوی
کار خوشان می‌کنی جان خوشان می‌شوی
رزم خوشان رزم تو، بزم خوشان بزم تو
جام خوشان می‌زنی نان خوشان می‌شوی
راه گِل از خانه‌ی گندم گذشت
راه دل از بزم ترنّم گذشت
خوشه‌ی گندم ده و در رقص بین
ره به سوی خانه که از خُم گذشت
عاشق می‌گوید وقتی همه کس منم، با که بجنگم؟ وقتی من همه‌ام، با که در خود بجنگم؟ همه در من به جنگ‌اند و همه در من به آشتی. تاریکی آنگاه است که چهره می‌پوشانم و نور آنگاه که حجاب می‌گشایم.
سفره‌ی ستارگان تنم تا بی‌انتها گسترده.
حلمی | کتاب لامکان
جان بی‌عشقان فدای عقل شد
خلق بی‌حق در هوای عقل شد
منبر از عقل و فقیهش عقل گشت
نور دل بیرون و جای عقل شد
وجد را گفتند جفت روح نیست
پس خلایق در جفای عقل شد
صورت عقلش به خاک عشق دید
خلقتی صاحب‌عزای عقل شد
هر سویی آواز بی‌عشقان رسید
گوشه‌ها پر از نوای عقل شد
گفت عقل و خورد عقل و برد عقل
ملّت غم مبتلای عقل شد
حلمی از اوصاف راه عشق گو
این غزل که شوربای عقل شد
موسیقی: Ara Malikian - Kach Nazar
غمت غریب و تنهاییت عظیم، ای تو بر سر دوراهی جهان خویش ایستاده! یا این سو یا آن سو، و مجال انتخابْ کوتاه، و توفان عشقْ عظیم آنگاه که بگویی آری، و دیگر هیچ چیز همچون گذشته نخواهد بود. تو بگویی آری، از اعماق دل، و عشق بشنود، و دیگر هیچ چیز همچون هیچ چیز نخواهد بود.
غمت غریب و تنهاییت عظیم،
ای تو بر سر دوراهی جهان خویش ایستاده!
و آفتاب دیگر خواهد شد و شب دیگر خواهد شد و روز دیگر. سنگ دیگر خواهد شد، حیوان دیگر و انسان دیگر. و چون تو انتخاب کنی و قدم در راه بگذاری، و چون بهتر بگویم: «قدم در راه بگدازی.»
حلمی | کتاب لامکان
چه باشد زهد جز ایمان‌فروشی؟
به جای جانسپاری جان‌فروشی
به صحن دیده‌ها افتی و خیزی
نه با نفس ریایی می‌ستیزی
خوشا ای روسپی تن می‌فروشی
نه چون زاهد برهمن می‌فروشی
تو را این بندگی در صحن خلق است
که نان و خانمانت رهن خلق است
تو نه حق بهر حق گم می‌پرستی
تو ای پوسیده مردم می‌پرستی
سر سجاده‌های خودنمایی
به کوی خلق حیران هوایی
تو را در بند خود ابلیس دارد
چو تو بس بنده دامن‌خیس دارد
مجیز عقل گفتی مرد ترسان
که عقلت دست گیرد کوی رحمان
ولیکن عقل بردت کوی شیطان
و شیطان گفت ایشان را بسوزان
بسوز ای روسپی خودنمایی
که آتش داد پیغام رهایی
بسوز ای خفته روزی سر برآری
بسوزی تا بدانی چیست یاری
موسیقی: تانیا صالح - طریق الحب
امروز روز دیگریست، باید جنون آغاز کرد
بایست در روح آمد و در کار دنیا ناز کرد
امروز باید عقل را در کوچه سنگ‌انداز برد
آنگه رهی از آسمان باید به دنیا باز کرد
