بیان معنوی :: سرای حلمی

باید دوباره خدایی کنم

يكشنبه ۳۱ فروردين ۹۹

باید دوباره به خلق‌کردن برخیزم. باید دوباره راهی که در پیش رویم نیست را بسازم. ذرّه ذرّه با خون جان خویش و خشت خشت با استخوان خویش آنچه در پیش رویم نیست را بسازم، و آن قلعه‌ها برآورم و آن عمارتها بنا کنم.

باید دوباره خدایی کنم. باید دوباره ضعف، سستی، کبر، منم‌منم، قیاس، ستیز، کوچکی، کودکی و حماقت، همه را به پای عشق قربانی کنم. باید دوباره این اژدهای هزار سر را امشب، سرهاش تک به تک فرو اندازم و یک به یک در هر رگ و ریشه‌ی خدا تا سحر برخیزم.

امشب بمیرم و سحر به پا خیزم.

حلمی | هنر و معنویت

بی‌صنم؛ سرگشته در جهان پست

جمعه ۲۹ فروردين ۹۹

لب نمی‌گنجد که حقیقت بگوید. جان نمی‌جنبد که به حقیقت جامه پوشاند. چرا که آن لبها که عمری به حروف عبث جنبیده را چه صنم به حقیقت؟ چرا که آن جانی را که به بطالت و اندوختن و حسرت و لاف و خلاف پیچیده را چه جنم حقیقت؟

بی‌جنم در درون مرزها زندانی‌ست. بی‌جنم را چه به پرواز؟ چه به آموختن؟ بی‌صنم را چه به کار، بار، دیدار یار؟

هنرنیاموخته چه کند جز اوهام وصال؟ موسیقی‌نشنیده چه بشنود جز ناله‌های حشیشی؟ آن بانگ‌ها نشنود جان بنگ‌زن. هنر را چه صنم با بنگیان و بنگیان را چه جنم هنر؟

حق ورا که به بزرگی خوانده و وی خود را به کوچکی می پسندد چه کند؟ هیچ، سرگشته در جهان پست به خود وانهدش تا کمان رنج کشد و عیار عشق یابد.

ما این رنج‌ها باید بکشیم،

این رنج‌ها گنج‌های فردایند.

حلمی | هنر و معنویت

موسیقی: Vivaldi - Vinta à piè d'un dolce affetto

صفات باید سوزاند؛ هنر روح

جمعه ۲۹ فروردين ۹۹

تا تو حقارت خود نپذیری آغاز به بزرگ شدن نمی‌کنی. تا تو ندانی کمی، کودنی، کوچکی، عزم عظمت نمی‌کنی. سفیران از راهها گذشته‌اند ای طفل نازپرورده‌ی گهواره‌نشین. تو خود را همانند ایشان مدان. تو نیز باید از راهها بگذری.

اوهام همانند می‌کند. می‌گوید من نیز چون او رفته‌ام. نه، تو هیچ نرفته‎ای. تو به سراب یازیده‌ای، تو سرابِ رفتن کرده‌ای. چرا که کبر، چرا که حسد، رفتن نمی‌داند، ماندن می‌داند و ثبات می‌داند، بر آنچه که نیست.

کودن، قیاس می‌کند. فاسد، خود تمیز می‌داند. ثابت، خود به حرکت می‌پندارد. این‌ها صفت‌اند. صفات باید سوزاند. هنر روح این است.

حلمی | هنر و معنویت

صفات باید سوزاند | هنر روح | هنر و معنویت | حلمی

لحظه‌ی نارفیق حقیقت

پنجشنبه ۲۸ فروردين ۹۹

لحظه؛ به این لحظه نباید رسید، یا اگر کس رسید باید تا تمام این لحظه تاب آورد و آتشش به جان بخرد. لحظه‌‌ای بی‌مروّت، تاب‌سوز، بی‌گدار، بی‌حد؛ لحظه‌ی نارفیق حقیقت.

حلمی | هنر و معنویت

شر نجستم تا شَرَم ویران کند

چهارشنبه ۲۷ فروردين ۹۹

شر نجستم تا شَرَم ویران کند
در برابر خیر من عصیان کند

خیر هم در جوب دل انداختم
دل بداند خیر و شر چون جان کند

روح بودم روح گشتم عاقبت
این چنین فهمی تو را انسان کند

خامشی در آتشی بنشسته بود
عشق آری عاقلا این‌سان کند

این حجاب سخت را آتش خوش است
دل سرِ پیچیدگان عریان کند

خانه را از پایه باید ساختن
بهر این پیرایه حق توفان کند

وقت مِی شد حلمیا تسلیم باش
حق نه هر لب‌تشنه‌ای مهمان کند

موسیقی: Hans Zimmer - Lost but Won

نسق کشیدن؛ یک از دو

يكشنبه ۲۴ فروردين ۹۹

حقیقت سخت است، بیانش سخت‌تر. بیان حقیقت، عمل به حقیقت است.

کتمان آسان است، دروغ آسان است، لاف آسان است و حرف آسان است. حرف را تا به عمل آوردن سخت است. کوه بر کاغذ نقش است، کوه بر زمین حقیقت است. این حقیقت سخت است.

سر در برف فرو می‌کنید و نمی‌بینید. گوشها پنبه می‌کنید و نمی‌شنوید. لیکن سخن می‌رانید چون دیوانگان ملول. قطع از خویش و قطع از عالم. پس فرو ریختن رواست.

گفت کجاست و به چه کار آید؟ حرف چیست و حرف کجاست؟ باد هواست. علم چیست و فکر چیست و کلمه چه کند، چون بر صحنه تن‌نمایی کند و ریش و عبا بنماید. مفت و کذاست.

من اینها نمی‌دانم. بر زمین چنین سران نمی‌دانم. حکمشان می‌رانم، پاداششان می‌دهم و شلّاقشان می‌زنم. چون عقل یکی نمی‌داند و دویی می‌پسندد. پس در یک دو می‌رانم و نسق یک از دو بر می‌کشم، چنانکه عرق ناب از کشمش ورمالیده.

حلمی | هنر و معنویت

موسیقی: Zack Hemsey - The Calling

مستضعفان فکر، مستضعفان حال

شنبه ۲۳ فروردين ۹۹

برادران! بزرگواران! یاران دل! بر مستضعفان بشورید؛ بر مستضعفان فکر و بر مستضعفان حال! بشورید و ایشان را به زیر کشید! بشورید که برابری اهانتی‌ست بر قانون دل. بشورید، که هیچکس با هیچکس برابر نیست، به عیار دل.

حلمی | هنر و معنویت

پشت پرده بازی پنهان کند

جمعه ۲۲ فروردين ۹۹

پشت پرده بازی پنهان کند
جان بگیرد از گِل و گِل جان کند

خانه‌ی خواب است و ویران خوش‌تر است
روز دیگر بگذرد این آن کند

واصل جامانده سوی خانه شد
بادبانی جرئت توفان کند

خانه و این رنج راه بی‌کران
هر که را آتش به خود فرمان کند

عاقلی خشمید از کار عاشقی
تا مگر این سوختن درمان کند

این چنین راه نجاتش هیچ نیست
تو بگو حتّی به سر قرآن کند

چاره را در معبر میخانه جو
جرعه‌ای جان دیو را انسان کند

حلمی از صبح ازل دیوانه بود
نه چنین دیوانگی پنهان کند

موسیقی: (Ash - Mosaïque (Live at The Pyramids

چنان بیدارم از رویا که رویایش نمی‌دانم

چهارشنبه ۲۰ فروردين ۹۹

چنان بیدارم از رویا که رویایش نمی‌دانم
اگرچه خواب می‌بینم ولی خوابش نمی‌خوانم

من آن رویای بیدارم که عشق از آستینش داد
من آن روحم که جز کشتی سرمستی نمی‌رانم

برو ای چرخ سرگردان که دور ما به آخر شد
به سر گر یاد ما داری بیا تا سر بگردانم

زمین می‌گویدم برخیز، فلک می‌گویدم بنشین
زمین و آسمان‌ها را بچرخانم برقصانم

کجا آن عقل دریوزه تواند تا فلک خیزد
که می‌گوید خدا مرده‌ست که من رویای یزدانم

الا ای کشتی باده مبادا لنگر اندازی
که تا لنگرگهت خیزم رسن‌ها را بدرّانم

دمی افتان، دمی خیزان، دمی چرخان و سرگردان
سوی اقیانست خیزم که امواجت بشرّانم

تو شمع طاقت‌افروزی، چراغ قامت‌افروزی
چه می‌سازی؟ چه می‌سوزی؟ مبادا شرم و دامانم

بخوان حلمی سرگردان به مستی، طالعت این است
تو خطّ باده می‌خوانی و من پیمانه‌گردانم

موسیقی: Beethoven - Like You've Never Heard Before

در تکاپوی زمان نو

دوشنبه ۱۸ فروردين ۹۹

در جستجوی لحظه‌ی نو همچنان در تکاپویم. عرق روح می‌ریزم و در تکاپوی زمان نوام. رویاها ریزریز در آغوشم، جانها همه بر دوشم. در جستجوی راه نوام و هم این راه نو به چنگال روح به زمین می‌کَنَم و به زمان فرو می‌ریزم.

آن ضعیفان رفتند و این ضعیفان نیز می‌روند. جنگ نو در راه است تا صلح نو، چنانکه شب نو تا صبح نو. مرگ نوست در راه تا میلاد نو، و خوابی نو تا بیداری نو.

به وصل نمی‌اندیشم و به هجران.
به عشق می‌اندیشم
که جز آن در اندیشه‌ام نیست.

حلمی | هنر و معنویت