پنجشنبه ۶ آبان ۰۰
چه اگر من یک تن همه آن دوزخیان را به آغوش گیرم و به زمین افکنم؟ به بهشت نه، کآن بهشت از دوزخ بتر است. آن دوزخیان را تنگ در آغوش گیرم و به زمین افکنم. کاین زمینِ سخت از بهشتِ نرم صدهزاربار بالاتر است.
چه اگر من یک تن، هزار تن شوم و از من یک، هزارهزار روید و از هر هزار، هزار هزار هزار؟ چه اگر من عزم کنم و دوزخ بر سر آن بی‌وطنانِ بی‌شرفِ هزارپدرِ بی‌خانه خراب کنم؟ چه اگر منِ درویشِ پستِ بی‌همه، یکتایی پیشه کنم و به یکتایی همه انجمن و همه تن از هم پاشم و آن یک روحِ تک در خویش فراهم آرم؟
چه اگر من پرده‌ی بی‌کرداری بدرم و آن هلال واژگون و ستاره‌ی خونریزش بازگونه کنم؟
چه اگر من یک تن،
هزار تن شوم،
و همه آن دوزخیان،
به آغوش گیرم و به زمین افکنم؟
حلمی | کتاب اخگران
