گمشده‌ی راه دور! حال بیا در حضور
حال بیا در امان ای شده در صد عبور
ای نفس مرتعش، دست و دل کوه‌کش
ای فلک در تپش، حال بیا جورِ جور
کوچک بی‌جا زده! رو ز برم مرتده!
مذهبی ملحده! گم شو ز صحن ظهور
من خوش سودایی‌ام، بی‌غم پیدایی‌ام
بی‌خود بی‌جایی‌ام در تپش این سطور
دست به بالا برم، تخت به پایین کشم
ساعت تخمیری‌ام گفت مرا وقت سور
آمده‌ام بر زمین نی به خوش و نی به کین
بلکه عجم وا کنم از خَرِف و از قصور
حلمی بی سایه‌ام، این ره و این آیه‌ام
مذهب من جام می، مصحف من صوت و نور
از آسمان باد تبدّل می‌وزد. هنگامه‌ی تحویل است و خموشان با فانوس انتقال در شب تیره می‌گردند. هنگامه‌ی دستها در دستها، و آغوشهای تنگ، و بوسه‌های نور و فروریختن حجاب ظلمت.
هنگامه‌ی تعویض جامه‌ها، بیداری روح در جسم و از این مردگی برخاستن. چنان بر صحنه است و چنین در کار! سرانجام عرق مردان دل ثمر می‌دهد و عقیده شرمسار تاریخ پست خویش نفس آخر خواهد کشید و حقیقت از خاکستر برخواهد خاست.
هنگامه‌ی تغییر است
و خموشان
با فانوس انتقال
در شب تیره می‌گردند.
حلمی | هنر و معنویت
موسیقی: MAA - Elasia
سزای نور را با نور دارند
ورای نور هم بس سور دارند
چراغ خامشی بر سر بیفروز
که آتشهای جان بر طور دارند
آمد به میان به جان آتش
افروخته شد روان آتش
یک جلوه ز دلبری چو بنمود
من بودم و امتحان آتش
هنگامه‌ی وصل چون بر آمد
نابود شدم به سان آتش
زان چشم سیاه شعله‌افکن
دل سوخته شد به خوان آتش
در روح چو خرقه باز کردم
آن خرقه شد آسمان آتش
ای چنگ‌نواز خامه‌افروز
مهمان کن‌ام آن لسان آتش
رویای تو پخته شد سحرگاه
من ماندم و آن نشان آتش
گفتم چه سزای عاشقی بود
این قصّه‌ی دلسِتان آتش؟
گفتا سر عاشقان ندیدی
آویخته از دهان آتش؟
خاموش شو و زبان مرنجان
تا ره بردت عنان آتش
حلمی ز میانه رخت بربست
آموخته شد زبان آتش
موسیقی: Nils Frahm - More
همه سو نظر چو کردی نظری به سوی ما کن
سخن سکوت بشنو، دم آدمی رها کن
دم آدمی چه باشد؟ دم آسمان عزیز است
دم آسمان بگیر و گوش محرمانه وا کن
ای دل غم‌خورده با من شو درون
تا بیاموزم تو را فنّ جنون
دست تو گیرم بیاندازم به خُم
برکشم از تو شرابی خونِ خون
موسیقی: Lerr - Wakening
خوابگاهیست که آن منزل بینایی ماست
خانه‌ی راحت روح و دم بالایی ماست
سفر عشق همین‌جاست که آغاز شود
هیزمش عقل کج و کاکل اینجایی ماست
ای رمز تو آسمان گرفته
راه تو سپاه جان گرفته
نور تو زمان ستانده از خود
موسیقی تو جهان گرفته
راه تو رهی ز آسمان است
بر روی زمین کران گرفته
اسم تو بزیستیم و خوش بود
این زیستن امان گرفته
هر کس ز تو گفت کار خود کرد
وه زین شب گفتمان گرفته
من گفتم و این تو بود در من
در هم ز تو گفتِ مان گرفته
ای اهل ادب چه گویی از ما؟
ای جمله خران نان گرفته!
حلمی چو قلم ز ماه بگرفت
عشق از نو خط بیان گرفته
موسیقی: Sleep Dealer - The Way Home
ای دل خوندیده جان‌افراز شو
روح عریانی، حجاب‌انداز شو
خلق اوهامی به قعر چاه بین
مردم بیراه را خودخواه بین
مردم حق را بگو بیدار باش
هر زمان آماده‌ی پیکار باش
غفلت و جهل است هر سو، تیز کن
این بهار کبر را پائیز کن
خامشان شاهد معراج‌وش!
بر شوید ای رهروان کاج‌وش
کو به کو این قاره نورانی کنید
این ره شب را چراغانی کنید
سالکان راه بی روی و ریا!
بر شوید ای پاسبانان خدا
ظلمت کوران اگر برجاست این
چون تو بنشستی ز دل، برخاست این
تو بخیز ای دل که از برخاستن
شعله پرسو می‌شود از کاستن
تو بخیز از خویش و از حق نور ده
آتشی بر هیزم مغرور ده
صلح خواهی جنگ‌ها بی‌باک رو
در پی حق رزم‌های پاک رو
شاهدند آنان که با دل خاستند
از میان شعله کامل خاستند
شاهدند آنان که بی‌دل تاختند
بهر خود از شعله دوزخ ساختند
بی‌دلان را این وحوش کور بین
تو برو با دل خروش نور بین
موسیقی: Balmorhea - Remembrance
رمزیست نهان که عاشقان می‌دانند
در روح خطی که بی‌خودان می‌خوانند
آن راه که مؤمنان از آن ترسانند
بزمیست که عارفان در آن رقصانند
