سرای حلمی

چه شبی! شهاب خیزست 
همه سو خراب خیزست
چه شهی به سوی من شد 
عجب او عذاب خیزست
چه وصال آتشینی 
به شبی که آب خیزست
روم از رواق پنهان
به رهی که تاب خیزست
چه تبی! خدا خدا را 
عجب این عِقاب خیزست
به چنین دمشق ای جان
چه دلم خشاب خیزست
دل من ببار امشب
که شعف عتاب خیزست
چه شهاب هوشیاری
به شبی که خواب خیزست
برو حلمی آسمان شو
که زمین حجاب خیزست

نقاشی از مارِک روزیک