سرای حلمی

عشقست تمام آنچه ما کاشته ایم
پس نیز تمام عشق برداشته ایم
دیوان چو ز غرب عقل برتاخته اند
ما نیز ز شرق عشق افراشته ایم
حلمی

رو سفر در بطن خود آغاز کن
ساز آن سیر الهی ساز کن
دفتر خلق تباهی را ببند
دفتر سیر الهی باز کن

حلمی

ای دل سرگشته ی هر سوی گرد
لحظه ای بنشین بیا این کوی گرد
آن همه آن سوی بودی، مرحبا!
حال باز آ طرّه ی این موی گرد

حلمی